Położony w południowym stanie Tamil Nadu zakład w Hosur należy do najmłodszych inwestycji Stellantis, a jednocześnie do najważniejszych w całej grupie. W ciągu zaledwie kilku lat z lokalnej montowni wyrósł na centrum kompetencji dla silników trzycylindrowych i manualnych skrzyń biegów, które trafiają do pojazdów pięciu marek koncernu na trzech kontynentach. Skala produkcji, wysoki stopień lokalizacji komponentów oraz zaawansowane rozwiązania Przemysłu 4.0 sprawiają, że Hosur staje się punktem odniesienia dla innych fabryk w globalnym łańcuchu dostaw Stellantis.

Globalna architektura napędów Stellantis

Koncern dysponuje czterdziestoma kilkoma zakładami wytwarzającymi silniki i skrzynie biegów – od Tychów przez Termoli aż po brazylijskie Betim. Każda z tych lokalizacji pełni określoną funkcję w układance nazwanej w strategii „Dare Forward 2030” siecią modułowych centrów produkcyjnych. Dzięki unifikacji bloków cylindrów, głowic i skrzyń korbowych, a także wspólnym standardom jakości, części projektowane w Europie mogą być wytwarzane w Azji lub Ameryce Południowej bez konieczności kosztownego przezbrajania linii. Takie podejście obniża ryzyko związane z fluktuacjami popytu oraz skraca czas wprowadzenia nowych wariantów jednostek napędowych, co jest kluczowe przy równoległym rozwijaniu układów spalinowych, hybrydowych i wodorowych.

Centralnym elementem tej strategii jest podział kompetencji: jedne fabryki specjalizują się w odlewaniu bloków, inne w precyzyjnej obróbce, a jeszcze inne – jak Hosur – w końcowym montażu i testach. Tak zorganizowana sieć pozwala szybciej reagować na zmiany regulacyjne i podatkowe w poszczególnych regionach, zwłaszcza że przepisy dotyczące emisji CO₂ i lokalnej zawartości komponentów stają się coraz bardziej restrykcyjne.

Moc zakładu w Hosur

Fabryka w Hosur pracuje w trybie trzyzmianowym przez sześć dni w tygodniu. Rocznie z taśmy zjeżdża około 300 000 silników benzynowych 1.2 litra w wersji wolnossącej i turbo trzeciej generacji oraz blisko 374 000 pięcio- i sześciobiegowych przekładni manualnych. Około 95 % tej produkcji trafia na eksport, głównie do Europy, Ameryki Południowej, Maroka i Afryki Subsaharyjskiej. W praktyce oznacza to, że co dziesiąty egzemplarz popularnego Peugeota 208 sprzedawanego w Europie ma serce zmontowane właśnie w Tamil Nadu.

Siłą zakładu pozostaje wysoki – sięgający 90 % – poziom lokalizacji komponentów. Główne odlewnie bloków, producenci kół zębatych czy układów wtryskowych ulokowani są w promieniu 200 kilometrów. Tak zbliżony ekosystem skraca czas dostaw, zmniejsza ślad węglowy transportu i chroni przed zakłóceniami łańcuchów logistycznych, co pokazały doświadczenia z pandemii.

Technologia i zwinność produkcji

Hosur wdrożył koncepcję wieloproduktowej linii montażowej. Na jednej taśmie mogą być składane skrzynie biegów do miejskiego hatchbacka, a kilka stanowisk dalej – jednostka napędowa przeznaczona do SUV-a dla rynku brazylijskiego. Konfiguracja gniazd roboczych jest elastyczna dzięki inteligentnym wózkom AGV i szybkozłącznym uchwytom, które umożliwiają zmianę oprzyrządowania w ciągu kilkunastu minut. Systemy wizyjne kontrolują 100 % powierzchni czołowych bloków silnika, a dane z kamer trafiają do chmury, gdzie algorytmy predykcyjne wykrywają odchyłki zanim staną się wadą.

Fabryka korzysta także z cyfrowych bliźniaków procesów obróbczych. Każde narzędzie skrawające ma wirtualny odpowiednik w oprogramowaniu, które przewiduje zużycie ostrza i planuje wymianę zanim dojdzie do mikropęknięć. Dzięki temu wskaźnik OEE przekracza 85 %, co według benchmarków branżowych klasyfikuje Hosur w górnym decylu światowych producentów podzespołów motoryzacyjnych.

Przyszłe układy napędowe i rola Indii

Podczas gdy Europa przyspiesza elektryfikację, Indie stawiają na różnorodne technologie obniżające emisję. Rządowy program National Green Hydrogen Mission przewiduje subsydia dla produkcji „zielonego” wodoru, a zarazem utrzymuje ulgi podatkowe dla pojazdów zasilanych sprężonym gazem ziemnym i biopaliwami. Stellantis postrzega tę mozaikę jako okazję do testowania rozwiązań, które następnie mogą trafić na rynki o zbliżonych warunkach, jak Brazylia czy Indonezja.

Hosur już dziś przygotowuje się do montażu układów wodorowych, wykorzystując doświadczenia z eksperymentalnej floty lekkich samochodów użytkowych dostarczonej europejskim klientom w 2022 roku. Testowe linie do składania ogniw paliwowych zostały zaprojektowane tak, aby w razie wzrostu popytu można je było wpiąć bezpośrednio w istniejący layout. Jednocześnie dział badawczo-rozwojowy w Chennai pracuje nad hybrydowymi modułami rozruchowymi 48 V, które w perspektywie pięciu lat mają trafić do produkcji seryjnej w Hosur zamiast klasycznych alternatorów.

Wymiar społeczno-ekonomiczny

Około 1 500 pracowników zatrudnionych bezpośrednio w Hosur generuje dodatkowe 4 500 miejsc pracy u kooperantów i dostawców usług serwisowych. Programy szkoleniowe prowadzone wspólnie z lokalnymi politechnikami obejmują kursy obrabiarek CNC, analizy danych produkcyjnych i konserwacji predykcyjnej. Absolwenci tych kursów trafiają nie tylko do Stellantis, ale również do firm spoza branży motoryzacyjnej, co napędza rozwój całego regionu.

Według danych stanu Tamil Nadu, branża automotive odpowiada za 8 % PKB regionu. Włączenie Hosur do sieci eksportowej Stellantis wzmocniło dodatkowo bilans handlowy: wartość wysyłanych rocznie silników i skrzyń przekracza miliard euro, a krajowe firmy dostarczające odlewy i podzespoły notują dwucyfrowe wzrosty przychodów. Dla globalnego koncernu oznacza to stabilny kosztowo i kompetencyjnie łańcuch dostaw, a dla Indii – impuls do podnoszenia standardów technologicznych.